Horta 2 - Reisverslag uit Horta, Portugal van Clemens Doedens - WaarBenJij.nu Horta 2 - Reisverslag uit Horta, Portugal van Clemens Doedens - WaarBenJij.nu

Horta 2

Door: Cleem

Blijf op de hoogte en volg Clemens

13 April 2015 | Portugal, Horta

HORTA 2
Nadat buurman de Wylde Swan weer was vertrokken, konden we zelf tegen de kade. Niet zo maar een kade, maar een die volledig is getooid met handtekeningen van zeilschepen die Faial hebben bezocht, vaak als tussenstop op een langere reis, net als wij. Een kleurrijk geheel van afbeeldingen van schepen, logo’s, namen van opvarenden enz.
De naam Norberto heb ik al eerder laten vallen. Hij zou zo als Indiaan in een western kunnen met zijn karakteristieke hoofd en zijn lange manen die hij bijeenhoudt met een rode bandana. Geboren op het naburige eiland Pico en nu een bedrijf uitbatend voor whale=watching en duiken. Hij bood ons voor gereduceerd tarief een middagje walvis kijken aan, en gehuld in oliepakken gingen we met een snelle zodiac de oceaan op. Norberto stond voortdurend in verbinding met iemand die vanaf een strategische plek de bewegingen van de aanwezige walvissen doorgaf. Er was aangekondigd dat we de gewone vinvis zouden kunnen zien en wellicht de blauwe vinvis en de potvis. Gewone vinvissen hebben we volop gezien, van de blauwe vinvis –het grootste zoogdier dat ooit op aarde heeft geleefd- helaas slechts een glimp en de potvis bleef onzichtbaar. (Terzijde: in het Engels is potvis spermwhale, zou pootvis dan niet meer voor de hand liggen?) Op Pico hielden we een gezellige tussenstop en daarna weer terug naar Faial. Tegen de wind en de golven in. Ondanks dat Norberto de snelheid aanpaste, klapte de zodiac dusdanig op de golven dat het mannelijke deel van de opvarenden bij terugkomst een aantal keren moest springen om een en ander weer in te laten dalen. Het gebied rond de Azoren is een soort snackbar voor walvissen op weg naar de krillrijke gebieden in het hoge noorden. De hier aanwezige krill is een hapje voor onderweg. Momenteel ben ik Moby Dick aan het herlezen en door het zeilen op de Tres Hombres staan er zoveel meer herkenbare zaken in dat het leesgenot maximaal is. Ook is de aanwezigheid van walvissen mooi meegenomen. Melville beschrijft walvissen nogal eens als agressieve monsters, hetgeen nauwelijks voor te stellen is als je ze ontmoet zoals wij gedaan hebben en hopelijk nog een paar keer gaan doen. Ik beschouw mezelf als een vredelievend mens, maar denk ook wel een kwaadaardig monster te kunnen worden als men met harpoenen en speren in mij begint te prikken. De sympathie van Norberto en zijn medewerkers voor het Fairtransport-concept is groot, en naast de al geboden hulp wilden ze dat tot uitdrukking brengen door ons een barbecue aan te bieden op de kade voor het bedrijf. Ons werd verzocht drank mee te nemen. Nou, dat was ons wel toevertrouwd, want de aarde een beetje leefbaarder maken is natuurlijk hartstikke mooi, maar wel zo leuk als je er iets te drinken bij hebt. Enkele tientallen lokale mensen waren ook aanwezig, vriendelijk volk hier, en een bandje, dat tevoren in een bar had opgetreden, verzorgde zeer verdienstelijk het muzikale gedeelte. Kortom, een geweldige avond. Op weg naar huis ben ik, zonder dat de wind daar aanleiding toe gaf, een aantal keer overstag gegaan.
De volgende ochtend ben ik m’n kater gaan uitlaten en naar het hoogste punt hier in de buurt gewandeld. Het stormde en de aanblik van de Atlantische Oceaan was overweldigend, net als aan de andere kant waar de golven in de baai spectaculair tegen de kust beukten. Op het hoogste punt begon het te regenen en dat bleef zo. Ondanks dat dit er al aan zat te komen, had ik me er niet op gekleed, want in mijn hardleersheid huldig ik de al vele malen gelogenstrafte opvatting, dat als je geen regenkleding aantrekt of meeneemt, het ook wel niet zal gaan regenen. Dus kwam ik een paar uur later drijfnat weer aan boord. De kater was ik onderweg kwijtgeraakt, weggespoeld denk ik.
Vandaag is het maandag 13 april en vanmiddag vertrekken we naar São Jorge, een naburig eiland op een paar uurtjes varen van hier om blikken tonijn in te slaan. Woensdag of donderdag vertrekken we daar weer, als de wind meewerkt naar het Ierse Kinsale, anders gaan we rechtstreeks naar Falmouth aan de Engelse zuidkust omdat we daar op tijd moeten zijn. Later meer daarover.













  • 18 April 2015 - 19:03

    Hans Mreijen:

    He Cleem steeds dichterbij weer.

    Als je in Falmouth bent, ga dan naar het 20 km verder gelegen Coverack. Ik was er met Pim. Is fantastisch idyllisch en dan een biertje in Hotel Paris eigenlijk meer een Pub en dan over de zee uitkijken. Nou ja na 8 maanden...

    Hans

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Clemens

Actief sinds 09 Okt. 2014
Verslag gelezen: 412
Totaal aantal bezoekers 35727

Voorgaande reizen:

09 Oktober 2014 - 26 Juni 2015

Tres Hombres

Landen bezocht: