Amsterdam-Enkhuizen-Den Helder
Door: Cleem
Blijf op de hoogte en volg Clemens
22 Juni 2015 | Nederland, Den Helder
Met het schaamrood op mijn kaken -maar dat ziet toch niemand- moet ik hier nog iets melden dat in het vorige verslag had moeten staan: Een van de avonden vóór de ontlading waren we uitgenodigd om te komen eten in restaurant Aguada aan de Roetersstraat. Deze aangename eetgelegenheid wordt uitgebaat door het kookstel Wessel en Margalith, ook bekend van en met de kombuis van de Tres Hombres. Met de hele crew lieten we ons in een prima sfeer gastronomisch verwennen. Gastvrijheid met een gouden randje.
Uiteraard waren wij (oksel-)Frits weer dankbaar voor het gebruik van zijn douche- en wasgelegenheid gedurende ons verblijf bij de IJ-kantine. Traditiegetrouw kregen we daar een lekkere maaltijd aangeboden.
Woensdagochtend vertrokken we bijtijds richting de Oranjesluizen en werden we tot voorbij Pampus gesleept. Daar gingen de zeilen op en met een royaal zonnetje en een stevig bries werd het een mooie tocht. Te meer omdat de wind verkeerd zat en we diverse keren overstag moesten. Een aangenaam aparte gewaarwording: Zo zeil je in het Caribisch gebied en op de Atlantische oceaan en zo zie je beurtelings de van mijn fietstochten bekende kusten van Noord-Holland en Flevoland. Er was een tiental gasten aan boord die deze dagtocht hadden geboekt. Onder hen nog een bekende Frits. Dertig jaar geleden waren we allebei vrijwilliger in muziekcentrum Gigant te Apeldoorn. In de nabijheid van Enkhuizen lag de schokker MD3 van Henk Hortensius op ons te wachten om ons door de sluis te helpen. Aan de kop van de Harlinger steiger vonden we probleemloos onze ligplaats. Mark de Jong -met wie ik eerder op de Tres Hombres heb gevaren- en broer Paul vormden mijn welkomstcomité. Welgeteld één minuut ben ik in mijn appartement geweest om alvast een tas met spullen neer te gooien. Een paar biertjes in een café waar ik nog nooit eerder geweest was, hielpen me het gevoel te geven dat Enkhuizen gewoon de volgende haven was. De ochtend erop gingen we al weer, maar niet nadat ik met mijn fiets herenigd was, die in het ruim van de Tres Hombres meeging naar Den Helder. Ook fair transport. Andreas had de avond tevoren de mannen van het uit 1903 stammende sleepbootje de Jelle ontmoet en geregeld dat zij ons vanwege een verkeerde wind Enkhuizen uit zouden slepen en ons in Den Oever door de sluis zouden helpen. Aan boord weer gasten, ditmaal de groep mensen die de Nordlys aan het opbouwen zijn. Goed gezelschap en weer goede zeilomstandigheden maakten ook van deze dag een feestje. De wind stond gunstig om van Den Oever naar Den Helder te zeilen en voor de verandering was de Tres Hombres nu de sleepboot, want met de werkloze Jelle die aan bakboord vastgemaakt zat, ging het rap richting de thuishaven. Daar nam de Jelle het sleepwerk weer over en hielp ons door de Koopvaardersluis en de bruggen naar de vertrouwde ligplaats bij het Schipperscafé op Willemsoord. Het aardige was dat de mannen van de Jelle -ik ben hun namen kwijt- nog nooit iets gesleept hadden. Andreas gaf vanaf het dak van de kombuis aanwijzingen die ze trouw uitvoerden en er aldus een perfecte operatie van maakten. Donderdag 11 juni 2015, acht maanden en één dag na vertrek stapte ik weer op de Helderse kade. Het zat er op, nou ja, ik heb nog drie nachten aan boord geslapen omdat ik uiteraard op zaterdag het welkomstfeest wilde meemaken en nog even de tijd nodig had om me los te maken van de Tres Hombres. Het weerzien met familieleden, vrienden en bekenden deed me goed. Het weer liet zaterdag nogal wat te wensen over, maar dat mocht de pret niet drukken, met voornamelijk eigen mensen werd het een gezellige bedoening, muzikaal opgeluisterd door de ongepolijste en energieke Zeeuwse band Zinkzand van de (nieuwe) stuurman Wiebe Radstake. Enkhuizer René en Friese Douwe rookten vis, en Fairtransport medewerkster Jolanda had een voortreffelijke 'blauwe hap' klaargemaakt. Zondag ben ik op mijn gemak m'n spullen gaan pakken en tegen het eind van de middag naar vriend René vertrokken, alwaar ik mijn eerste nacht sinds lange tijd in een ander, maar ook vertrouwd bed heb doorgebracht. Op maandag ben ik de Tres Hombres nog uit gaan zwaaien, want die moest snel weer naar Douarnenez om wijn op te halen voor Kopenhagen. Een raar gezicht om het schip weg te zien gaan vanaf de kade: ik was er niet meer bij. Bijgaande foto spreekt voor zich.
-
27 Juni 2015 - 16:38
Caminofrans:
Test
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley