Brixham 2

Brixham, 30-10-'14
COME TOGETHER
De titel van dit Beatle John Lennon nummer zou, naast het Pura Vida ook een motto van de Tres Hombres kunnen zijn. Het schip is een magneet, trekt mensen aan en verenigt ze. Dat kunnen mensen zijn die door het pure, motorloze zeilen aangetrokken worden, door de bouwtechnische aspecten, door het concept van Fairtransport of de milieukant van het verhaal. En natuurlijk 'gewone' mensen, die het schip zien liggen en een kijkje komen nemen, er door de publiciteit op geattendeerd worden, of op een chocolade- en/of rumproeverij afkomen. Ook opvallend veel creatievelingen vinden de weg naar de Tres Hombres, zoals muzikanten en beeldend kunstenaars. Het schip, dat een drijvend kunstwerk op zichzelf is, vormt de kern van deze verenigde aandacht, waaruit weer van alles ontstaat: contacten, ideëen, plannen, feestjes en wat dies meer zij.
Voorwaarde is wel dat we aan de kant moeten liggen, want het schip gaat ook regelmatig voor anker, en dat het betreffende haventerrein toegankelijk moet wezen. Dat is hier in Brixham niet het geval. We liggen op het terrein van de grootste visafslag van het Verenigd Koninkrijk, zegt men hier, en dat is vanwege o.a. veiligheidsaspecten besloten gebied.
Een aardig voorbeeld van dit magneet-effect vond plaats in Stavanger.
Daar meldde zich een man bij de Tres Hombres, een middertige uit Nieuw Zeeland. Hij bleek veel zeilervaring te hebben en vertelde momenteel als een van de technici/decorbouwers/special-effects-man betrokken te zijn bij de theatervoorstelling Come together een op Beatlenummers gebaseerd muzikaal en visueel spektakel waarin de nummers, ondanks arrangementen, andere stemmen en instrumenten volledig intact bleven en vaak op een ironische manier uit hun context werden gehaald. Voorwaar, geen geringe prestatie.
Terzijde: Een dag vóór de voorstelling wist ik dit allemaal nog niet. Ik hoorde iets over een optreden met Beatlemuziek; men ging er van uit dat ik dat, als kind van de jaren zestig, wel leuk zou vinden en werd meegevraagd. De dag van de voorstelling bedacht ik me dat ik in Nederland nog niet dood gevonden wil worden bij tribute-bandjes, dus waarom zou ik in Noorwegen wel naar zoiets toe gaan? Toen ik aan het begin van de avond vanuit de stad naar de Tres Hombres liep, belde Arjen me vanuit het theater dat de voorstelling op het punt van beginnen stond en er een, (vrij-)kaartje voor mij bij de kassa lag. Als er zoveel moeite voor je gedaan wordt, is het wel erg bot om niet te gaan. En wat een goede beslissing, want wat heb ik genoten.......
Na afloop aan boord nog even nagezeten en -genoten met de mannen van de techniek.
De voorstelling is al in Amsterdam geweest, maar bezig aan een Europese tour. Zeker voor liefhebbers van Beatle-muziek: een aanrader.
Er zullen gedurende de reis ongetwijfeld nog meer ontmoetingen waar iets uit voorkomt plaatsvinden.