De Ontlading
Door: Cleem
Blijf op de hoogte en volg Clemens
09 Juni 2015 | Nederland, Amsterdam
De eerste nacht in Amsterdam had de Nescio van de altijd behulpzame Peter Bramson naast de Tres Hombres doorgebracht. Na zijn vertrek leek de rust aan boord op stilte voor een storm,want de drukste dag van de reis zat er aan te komen. Op de dag dat de Nederlandse zomer van 2015 plaats vond, ging de lading eruit. Hoe mooi de reis ook was, hoe gedenkwaardig alle belevenissen en ontmoetingen ook zijn geweest, uiteindelijk was het vorig jaar oktober allemaal begonnen met het doel goede producten op te halen aan de overkant van de Atlantische Oceaan en ze in goede orde naar de plaats van bestemming te zeilen. In diverse havens was de lading aan boord gekomen, in Amsterdam ging alles erin èèn keer uit. Ondanks de gezellige drukte op de kade en op het schip verliep de hele operatie vlekkeloos. De Grenadarepen werden naar het distributiepunt gebracht van waar ze een dag later door de fietskaravaan naar de verkoopplekken in den lande gebracht gingen worden. De Dominicaanse cacaobonen voor de Chocolatemakers waren droog gebleven en werden per (bak-)fiets en andere ongemotoriseerde voertuigen onmiddellijk en nog steeds droog naar hun chocolademakerij vervoerd. (Zoals het een Nederlandse zomer betaamt kregen we ook nog ons portie onweer en regen.) De eveneens Dominicaanse rum werd, net als die van La Palma vat voor vat handmatig uit het ruim getakeld. Onder luid gejuich en met bovenop bootsvrouw Signe als, helaas niet schaarsgeklede rumkoninging, kwam het laatste vat het ruim uit. Daarna volgenden nog de melasse en, onder het goedkeurende oog van Jaap en Sanny Ensing, de eerste door ons verscheepte aloë vera-gel uit Bonaire. Vroeg in de avond was het ruim leeg op de tien rijpende vaten wijn na die er over een paar weken in Douarnenez weer uitgaan. De stemming aan boord was euforisch: we hebben de klus geklaard. Dat werd die avond gepast gevierd. De volgende ochtend kwam een kleine sleepboot van de door Ramiro da Silva opgerichte en bestierde Sleepdienst Amstel en IJ al vroeg langszij om ons naar de IJ-kantine te trekken. Altijd mooi om achter het Centraal Station en omgeving langs te varen. Het aangekondigde feest mocht van de gemeente Amsterdam geen doorgang vinden. Naar ik begrepen heb vanwege een combinatie van verwachte aantallen bezoekers en te veel gezelligheid vorig jaar. Welkom thuis namens de ambtenarij! Alleen familie en vrienden waren welkom en die hadden we dus volop. Ook echt, op zaterdag sloten zoonlief en ik elkaar weer in de armen en hebben we er samen een heel prettige dag van gemaakt. Ook zus Laszla en haar man Peter kwamen even langs. Diverse vrienden en bekenden als ook trainees die een deel van de reis hadden meegemaakt bezochten ons, onder wie de Berlijnse Timo die, omdat hij zijn volle baard had afgeschoren, tot zijn grote lol in eerste instantie door niemand werd herkend.
Voor de meeste opvarenden was Amsterdam het eindpunt van de reis. Ik weet al lang dat het een onderdeel is van het leven op de (zeil-)vaart, maar het blijft een vreemde ervaring om abrupt afscheid te moeten nemen van mensen waarmee je tot acht maanden lang dag en nacht bent opgetrokken. Het ging weliswaar druppelsgewijs en uitgesmeerd over enkele dagen, maar op dit moment zijn alleen stuurman François en ik nog over van de oude ploeg. Gelukkig komen er nog een aantal terug voor het feest in Den Helder. (Een deel van) de nieuwe crew is zich al aan het voorbereiden op de volgende reis die naar Frankrijk en Denemarken zal gaan. Hombre Andreas heeft Lammert afgelost als kapitein. Deze veranderingen zijn trouwens het meemaken meer dan waard.
Het gevoel van thuiskomst laat bij mij nog even op zich wachten. De afgelopen twee jaar ben ik er in Amsterdam steeds bij geweest om de crew te ontlasten bij het ontvangen en rondleiden van bezoekers. Nu ervaar ik mijn aanwezigheid hier wezenlijk anders. Amsterdam is gewoon de volgende haven op deze reis. Vooralsnog beschouw ik mijn woonplaats Enkhuizen, waar we donderdag zullen liggen, ook als de volgende haven, want Den Helder zal het eindpunt voor mij zijn. Pas daar ga ik het woord 'thuis` afstoffen.
Als alles naar wens verloopt, beginnen op zaterdagmiddag vanaf 14.00 uur de thuiskomstfestiviteiten op Willemsoord. Welkom daar en dan.
-
09 Juni 2015 - 14:52
Hetty:
Ik heb grote bewondering voor je Cleem, zoals je de reis hebt gemaakt en alles beschrijft en hebt beschreven. -
09 Juni 2015 - 15:19
Hettie Kranenburg:
We zijn er niet bij Cleem,het is de opening van de tuinweek Kunnen we niet veranderen See you soon kusss Hettie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley